Uit het hoofd

    'Ik denk weinig aan je, wist je dat?' Mijn hoofd lag op zijn buik. Snel tilde ik mijn hoofd op toen ik zijn buikspieren aan voelde spannen, hij ging rechtop in het gras zitten.
    'Vind je me niet meer leuk?' vroeg hij, 'want als dat zo is, had ik het liever per sms gehoord, vóór ik 14 euro verzendkosten aan NS had betaald.'
    'Nee, dat bedoel ik niet.' Ik probeerde hem weer naar beneden te duwen, een hoofd is zwaar als je het in een hoek van 40 graden moet tillen. Hij bleef rechtop zitten dus rolde ik opzij om op mijn rug te gaan liggen.
    'Hoe lang denk je al niet aan me? Want ik heb best veel in je geïnvesteerd.'
    'Geïnvesteerd?'
    'Ja, die vijf dates en cadeautjes en uitjes en restaurants... En op vakantie heb ik ook meer betaald.' 
    Ik ging ook rechtop zitten, ik wist altijd al dat onze focus op geld nogal haaks op elkaar stond maar om quality time op die manier met geld in verband te brengen... Ik had liever een wereld zonder geld dan mét. Het was een hulpmiddel, meer niet. Misschien was voor hem het hulpmiddel toch meer het doel geworden dan ik dacht.
    'Dus jij hebt liever het geld dan die dates, uitjes en vakantie?'
    'Als het nergens toe leidt, misschien wel. Dan was het zonde.'
    'Zelfs als je het naar je zin had?'
    'Ja,' zegt hij.
    Ik kijk naar een wilgenblad dat ongeveer een halve meter boven de grond aan een spinnenstreng heen en weer wiegt. Ik weet niet meer wat ik moet zeggen.
    'Dus, je maakt het uit?' vraagt hij.
    'Als jij dat wilt,' zeg ik. 
    Een hardloper rent door de spinnendraad zonder het te merken, het wilgenblad vliegt achter hem aan. Misschien haalt het blad wel een record, 'wie het verst van de boom valt.'
    'Natuurlijk wil ik dat niet, ik investeerde niet zonder reden.' Het is zo onuitstaanbaar als er stiekem iets liefs ligt in de achterliggende reden, maar hij eigenlijk iets stoms zegt. Ik zucht.
    'Ik denk weinig aan je, omdat ik me geen zorgen over ons maak. De zorgen van morgen spoken vandaag door het hoofd. Jij spookt niet door mijn hoofd, ik denk alleen expres aan je of als ik je mis omdat het zo lang duurt voor het weekend is.'
    'O,' zegt hij.
    'Ja.'
    'Uit het hoofd, in het hart?'
    'Ja,' zeg ik.
    'Zag je ook hoe dat blaadje die man achterna zat?'