Weerzien

in de donker gebogen glazen

van de sloterdijkse koepel

worden de mensen verderop

steeds minder  mens

in mijn midden staat een meisje

alleen zij kijkt omhoog

maar de trein komt

wist het uit

wanneer zal iemand het weerzien?

de onderste cirkel

huilende gitaren

moeten de duivel wel uit zijn villa-appartement lokken

wel verdomme of het geluid wat minder

met volume mag dreunen

de spelonken heeft hij gehouden

het wandtapijt erover laten draperen

het trilt er de tering af

demonen sturen om het te klaren

wil niet lukken beesten zijn het

beter gehoor enzo

hun kale lijven allemaal

in hun gewatteerde holen verstopt

de verdomde makelaar had gezegd

dat alles godsamme geluidsdicht was

keverisolatie van de hoogste stoort

duurste prijskaartje

maar alle schilden waren binnen een dag opgerot

in vlammen opgegaan

watervast maar natuurlijk niet vuurvast

kleine lettertjes niet gelezen

geen verzekeraar die hem helpen wil

en als de bovenburen niet gitaar spelen

begint het keffertje van hiernaast

de buurkinderen leggen drollen voor zijn deur

maar hij mag niet klagen

zijn subjecten hebben het pas moeilijk

maar eeuwig lijden is niet om aan te zien

bokkenpruik

ik zat altijd onder tafels en banken

zat met bungelende voeten in een boom

waaronder de handwerklerares dreigde

mijn moeder te bellen

ik moest met geweld uit de auto getrokken

richting kerk of schoolplein

ik spijbelde

lokte de euritmie leraar tot kloppende aders

ik rende uit de les

verstopte me in de bosjes bij de flats

liep via de duinen naar huis

of nam op blote voeten de bus

als de chauffeur me van de heenreis herkende

ik was een boos kind

een blonde bokkepruik in de kruipruimte

dat is hoe ik het mij herinner

mijn moeder zegt dat het wel mee viel

Dijkdoorbraak 1916

het Hoornse gras

de miljarden witte wortels

hebben het lek allang

alweer droog gezogen

hier en daar zit nog een taaibruine spriet

die niet meer helemaal groen willen worden

en die de groene sprieten vertellen

dat zij persoonlijk

nog moesten zuipen voor hun leven