vrijdag 26 mei 2017

Zoetgroen

We plukken samen lindebloesem
om thee te zetten
een dampende mok op de tuintafel
of om te koelen, zoete limonade met ijs
hou jij de ladder vast
ik zal ze vangen in mijn rok
doen we alsof computers niet bestaan
geen netwerk, tl of mobiel
vandaag hebben we kaarsen, hommels
en koehandel of monopoly
leg verdomme weg dat ding
je doet niet eens je best
om mijn nieuwe slip

van Hunkemöller te zien

vrijdag 19 mei 2017

Too litteral

She looked sweet, cute even, right off the bat. But I changed my opinion quite quick. She turned out to be very, very self centered with the first sentence she uttered, and I'm not exaggerating, it wás the first sentence she spoke to me. Sure, I'll give her another chance, but it's just hard when the first sentence is already working against her, you know? It's just, how can someone, who is starting on their first day even, already be so high up their ladder? Or was it an elephant? High up their elephant. It's greedy, that's what it is. Pure greed. As if she thinks that she has more right to be happy than I do. How can you try to take it all, with the first handshake? Her guts must be green or something. Because I swear, it was plain rude and I don't understand how people can get away with this kind of behaviour.
  So what happened is: I was standing there right, I got up from my chair to greet her, even. Even though I was very busy. She came up to me with the woman who was leading her around the office, whom by the way just stood there, smiling, she did nothing, said nothing about this - excuse the tongue- witch's behaviour. She reached her hand out to me, I shóók her goddamn hand, and said it was a pleasure to meet her. And she said: 'The pleasure is entirely mine.' Do you believe that? Entirely mine. Bitch.

maandag 8 mei 2017

Hij wil de nieuwe ambtenaar worden

zegt dat hij een nieuw systeem heeft
beter dan wat wij hebben en nieuwer
en eenvoudiger.

Hoe eenvoudig dan?
Gewoon eenvoudig, zegt hij, simpel
maar zijn linkersok is marine
en zijn rechter zwart
dat is verhullen
ik heb ook een sokkendraak,
zelf uitgezocht met prettige bruine oogjes
maar ik klim liever op tafel
mijn linker roze, rechts polkapaars
verdoezelen is een ander vak

vrijdag 5 mei 2017

Oude man

Mijn moeder zei altijd
dat ik alles kon worden
het leek mij leuk om
een onbeteugelde oude man te zijn
maar toen ik het probeerde
viel het toch wel tegen
ik kreeg mijn guitige blik niet goed
en mijn opmerkingen werden
niet als ondeugend ontvangen
maar als arrogant,
als lesbisch en gek
misschien moet ik
nog even ingroeien,
even oefenen.

woensdag 3 mei 2017

Wasmiddel

Een vrouw stapt de lift in, een sterke wasmiddelgeur verspreidt zich door de kleine stalen cabine. Nog 20 verdiepingen tot nul. Mensen stappen in, het lijkt wel op elke verdieping. De vrouw staart naar me terwijl ik steeds dichter tegen de achterwand ga staan. Over het algemeen is deze lift heel snel, maar nu valt het even tegen. Het is altijd druk als ik met spullen naar beneden moet sjouwen, of naar boven. De vrouw stapt uit op de 6e verdieping.
  'Werk ze,' mompelt ze bij het uitstappen, terwijl ze nog steeds mijn richting op kijkt. De deuren sluiten. De wasmiddelgeur lijkt snel te vervagen.
Bij nul stroomt de lift leeg, ik zet mijn postbak bij de receptie op de toonbank en zwaai vrolijk naar de receptioniste. Ik ga terug door het poortje, toets '23' in bij de lift. Lift E is onderweg. Een leeuwman komt aanlopen, geweldig, volumineus, blond haar tot net over zijn oren en een bruine, stevige, baard. Hij toetst 14 in, 14 hele verdiepingen maar de lift gaat weer zo snel als altijd. Misschien zelfs sneller om de achterstand van net in te halen. Ik probeer niet te staren, slaag er half in door via de glanzende liftwanden te kijken. De wanden vertonen maar een wazig beeld. De leeuwman kijkt in de spiegel, haalt twee keer een hand door zijn haar om de licht krullende strengen weer achteruit te vegen. Dat wil ik ook wel.
  Veertiende verdieping. De deuren gaan open, leeuwman stapt uit.
  'Werk ze,' zeg ik.
Hij kijkt even achterom, knikt en de deuren sluiten zich weer. Ik stap uit op de 23e, ruik aan mijn trui. Ik ruik...