Toen ik klein was had ik al een Mercedes. Hij was plat en de wielen waren geploft, maar je kon het merk nog precies lezen. Ik was erbij, toen mijn vader de pers startte. Hij riep me altijd voor de mooie auto's zodat ik er nog één keer in kon zitten.
"Pap, moet hij echt geplet worden?" vroeg ik als ik langzaam uitstapte en mijn hand langs de deur aaide.
"Ja," zei hij dan altijd.
"Helemaal? Kunt u hem niet gewoon een beetje pletten?"
"Nee. Helemaal."
De Mercedes was de eerste auto die hij niet helemaal plette. Ik bleef altijd naar het hele pletproces kijken, de horizontale pletter, de verticale pletter en dan beide pletters nog eens, voor de zekerheid. Het blokje kwam er aan de achterkant uit en had even pauze want mijn vader moest naar de volgende machine lopen. Soms ging ik bij hem kijken, nog minder vaak liet hij me de hendel overhalen om de magneet aan het einde van de kraan te laten zakken. Onze pletter was ongebruikelijk, de meeste pletters hadden alleen een horizontale pletter voor auto's. Maar mijn vader vond dat minder veilig met stapelen. Dit keer keek ik toe vanaf de andere kant. Ik zag de half geplette auto uit de achterkant van de machine komen. Ik zag mijn vader uit de cockpit van de pletter stappen en het deurtje van de kraan open doen. Daar bleef hij besluiteloos staan, hij keek naar mij alsof hij me vroeg wat hij moest doen. Ik haalde mijn schouders op, als hij het niet wist, wist ik het al helemaal niet. Ik moest denken aan de dierenarts die ik laatst op televisie zag, die stond met zijn handen in een borstholte en zei toen tegen de assistente: "wat is dit?!" De assistente wist het al helemaal niet, net als ik. Als ik later groot ben wordt ik ook arts, op zijn minst dierenarts. Mijn vader zei dat artsen in mooie auto's rijden. Hij zei ook dat ik later vast een goede pletter wordt, maar ik weet niet of dat waar is. Ik wil best een oude Volvo pletten, of een Skoda of een Volkswagen, maar een Ferrari niet. Daar moet je in rijden. Misschien liet mijn vader die gedachte eindelijk ook toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten