We hebben niet genoeg woorden voor de exhibitionist. Bijna alles wat met seks te maken heeft, heeft een tiental eufemismen of synoniemen. De potloodventer, de kleine crimineel, de man met het potlood waarmee je niet kunt schrijven, heeft er vier.
Daar staat hij in het park, te wachten om de kleine crimineel uit te hangen. De jas zonder panty's, kiest zijn prooi zorgvuldig. De man met de buiten-badjas knoopt zijn ceintuur wat strakker om zijn taille. Misschien i s hij toch wat zenuwachtig om de ongewenste peepshow op te voeren. Toch is hij vastbesloten, klaar om een 'frisse neus' te halen. Nu moet hij zich eerst concentreren, hij moet zijn reputatie als staande flapuit hoog houden. Het laatste wat hij wil is de nieuwe slappe-sjaak-in-de-binnenzak worden, een ongemotiveerde binnenventer. Een buitenventer met verlopen product. Hij is een professionele paal praler, een pook pronker met ervaring en flair. Niet zoals de struik snoever om de hoek. Nee hij weet precies hoe hij phallus flaneren een soort charme kan geven. Ooit wordt hij de beste stramme kabouter koketteerder van het land. Maar eerst moet hij de "phaltastische Willy Wortel" evenaren, de beste bello blaaskaker van de 14 parkgemeenschappen. Als hij publiek grootspreekt gebeurt er iets magisch. Iedereen die hem aan het werk ziet begrijpt de liefde voor het pielemoos prijken. Zijn lolly lonken is absoluut weergaloos, hij heeft nooit een parmantere purperen kardinaal een ommetje zien maken. Een jongetje komt aanlopen met zijn hond, na Willy Wortel heeft hij niets meer te vrezen. Hij gaat prompt voor het jongetje staan en bevrijdt zijn preutse huisvrouw.
Zo, nu is het weer wat eerlijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten