maandag 15 augustus 2016

Elke dag feest

    'Goedemorgen mevrouw de bakker!'
    'Goedemorgen meneer, wat kan ik vandaar voor u doen?' antwoordde de bakkersvrouw met een glimlach.
    'Die grap wordt nooit oud hè, mevrouw de Bakker?'
    'Nee meneer, die grap wordt nooit oud,' zei de bakkersvrouw.
    'U mag me Gerrit noemen,' zei Gerrit, 'dat zei ik u gisteren ook al, en eergisteren, en de dag daarvoor, en de dag daarvoor.'
    'Goed meneer Gerrit, ' zei de bakkersvrouw.
    Gerrit lachte een luide lach.

    'Die wordt ook nooit oud, hè? Mevrouw de bakker?'
    'Nee, lieverd, die wordt ook nooit oud.'
    'Maar Mevrouw de bakker! U noemde me lieverd! Dat is een veel mooiere naam dan Gerrit, nu moeten we gaan daten.'
    'Gaan daten? En Meneer de bakker dan?' vroeg de bakkersvrouw met een heel verbaasd gezicht. Gerrit ging dichter bij de toonbank staan en keek door het luik in de muur achter de toonbank, waar de bakker meestal werkte. Hij leunde naar de toonbank toe en wachtte tot Mevrouw de bakker zich naar hem toe boog.
    'Dan doen we het stiekem,' fluisterde hij.
    'Wat een moedig man,' verzuchtte de bakkersvrouw, 'Meneer de Bakker is erg sterk en erg snel jaloers.'
    'O,' zei Gerrit, 'Maar dat durf ik best, hoor! Ik til immers elke dag die tas met brood voor het héle huis. Dat is zwaar hoor!'
   'Gut, je hebt gelijk. Wat dom van me,' zei de bakkersvrouw. 'Waar zullen we dan op date?'
    'Weet ik nog niet,' zei Gerrit.
   'Dan moet je daar nog maar even over nadenken,' zei de bakkersvrouw. 'Hier is je tas met brood voor vandaag, kom je morgen weer?'
    'Nee morgen is het Makke's beurt. Heeft u nog wat lekkers in de aanbieding? Dat mocht ik van Peter vragen,' vroeg Gerrit, terwijl hij met zijn armen op zijn rug heen en weer wiegde.
    De bakkersvrouw keek hem wantrouwend aan. 
'Hmm. Dus als ik Peter nu bel, vraagt hij wat voor lekkers je mee neemt?' 
    Gerrit wiebelde met zijn hoofd heen en weer en keek naar de grond.
    'Dat dacht ik al,' zei de bakkersvrouw, 'ben je trouwens alleen gekomen vandaag?'
    'Nee,' zei Gerrit, 'de nieuwe stagiaire is mee maar ze kreeg de fiets niet op slot.'
    'Dus ze ziet het niet als ik je nu van onze nieuwe taart laat proeven? We willen graag weten of hij lekker genoeg is om te verkopen.'
    'Nee, ik denk het niet. Ze was heel hard bezig met het slot en keek de hele tijd naar beneden. Ze zei dat ik haar moest helpen want ik weet het beter dan zij, zegt ze, omdat ze nieuw is en ik het wel goed weet, ' zei Gerrit trots. 
    De bakkersvrouw knikte en tuurde door de etalageruiten. Daarna keek ze Gerrit samenzweerderig aan en gaf hem een stukje taart van de proefschaal en een knipoog.
    'Niet verder vertellen hoor.' 
    Gerrit schudde zijn hoofd, keek snel naar de deur en stopte het stukje in één keer in zijn mond.
    'Kun je het wel proeven als je zo snel eet?'
    'Ja,' zei Gerrit, 'het zit in mijn mond.'
    'Dat is waar,' zei de bakkersvrouw. Het belletje boven de deur rinkelde aan het ijzerdraadje waar het aan vast zat. Er kwam een blond meisje binnen.
    'Gaat het goed, Gerrit?' vroeg ze.
    'Ja,' zei Gerrit, 'ik ga met Mevrouw de bakker op date!'
    'O wat leuk! Wat gaan jullie doen op jullie date?' vroeg het meisje. 
    Gerrit lichtte op.
    'We gaan samen de dieren van de boerderij bekijken en daarna gaan we taart eten want de cavia is drie geworden.'
    'Is de cavia al drie?' vroeg de bakkersvrouw, 'Gefeliciteerd! Het is elke dag feest bij jullie hè, Gerrit?'
    'Écht elke dag?' vroeg de stagiaire.
    'Ja. Want gisteren hadden we een madeliefje geplukt en morgen is de appelboom jarig en over morgen is Koetje Bruin jarig,' zei Gerrit, 'en u en Meneer de bakker mogen allebei taart komen eten vanavond, want iedereen mag op het feestje van Cavia komen.'
    'Wat fijn, dan mag ik mijn hele stage feestvieren! Lekker dansen en harde muziek en taartjes, elke dag feest!' zei de stagiaire terwijl ze een dansje voordeed.
    'Ja, gezellig hè,' zei de bakkersvrouw, 'elke dag een feestje. Nou dan kom ik vanavond maar weer een taartje eten!'
    'Ja.' zei Gerrit. 'maar het is niet echt hè?'
    'Natuurlijk wel,' zei de bakkersvrouw, ze knipoogde naar Gerrit en vroeg aan de stagiaire:  'willen jullie onze nieuwe taart proeven?' 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten