Nieuweling

De Nieuweling is in de prijzen gevallen, meer dan de helft van de mensen die in haar tram stappen heeft een vraag. En haar Begeleidster is streng en wil dat ze het zelf afhandelt. De meesten mensen tonen wel begrip, de meesten. Een meneer kijkt boos en zegt dat ze niet op zijn halte stoppen.
    'En waar moet ik nu uitstappen?! Of moet ik soms weer overstappen naar een andere tram? En het tarief is ook weer omhoog gegaan.' 
    De rossige krullen van Nieuweling veren licht langs haar bril als ze naar Begeleidster omkijkt. Wat moet ze deze meneer vertellen? Lichte paniek, ik zie het en voel voor haar, maar Begeleidster is een beetje eng en ik weet ook niet hoe de meneer geholpen kan worden. Begeleidster trekt haar wenkbrauwen op, Nieuweling moet dit weten, ze moet maar op het schema kijken. Nieuweling leest het van Begeleidsters gezicht en staart naar het tramschema, ik zie dat zij net zo min het tramschema ziet, als dat ik op mijn eerste dag het vaccinatieschema kon ontcijferen. Terwijl ik het geleerd had, terwijl ik het moest weten.
    'U moet...' Ze houdt het schema dichter bij haar gezicht, 'U moet naar welke halte?'
    'Admiraal de ruiter.'
    'Juist, daar stoppen we op dit moment niet vanwege de werkzaamheden bij Museumplein,' zegt ze. 
    De meneer wist dat al en kijkt steeds minder blij. Ik herinner me ironisch hoe ik gisteren tegen een vrouw uit de zorg opmerkte dat het wel heel leuk is, met mensen werken. Ik meende toen wat ik zei, denk ik, of zei ik dat omdat mensen dat zeggen? Mensen zijn eikels, mensen zijn het vervelendst om mee te werken. Leuke mensen zijn leuk om mee te werken, dat bedoelde ik denk ik.
    'Sorry ik ben nieuw,' zei Nieuweling, 'ik ken de route nog niet zo goed.' 
Ook dat wist de man al, hij keek vragend Begeleidster aan.
    'Waar op het schema staat de halte van meneer?' Vroeg Begeleidster zuchtend. Nieuweling heeft het echt niet getroffen, er staan nog drie mensen te wachten en een vrouw met kort grijs haar dringt naar het raampje van Nieuweling toe.
    'Even tussendoor,' zei de vrouw. Nieuweling keek haar aan, de vrouw stelde de vraag en Nieuweling kende het antwoord maar werd onderbroken door Begeleidster. 
     'EERST DIE MENEER HELPEN! Die mevrouw moet maar wachten!' Begeleidster begint de preek over dat je mensen niet voor mag laten dringen of laten storen terwijl je bezig bent, terwijl de vrouw hoog gekrenkt wegloopt. Ondertussen gaat een vrouw vrolijk naast de boze meneer staan en zegt dat ze gewoon bij Willem de Zwijgerlaan stoppen, nog geen vijf minuten bij zijn halte vandaan, en dat meneer dat best zelf had kunnen bedenken en wat begrip moest kweken voor Nieuweling. De meneer liep mopperend weg. Toen Begeleidster klaar was met haar preek, stond alleen de vrolijke vrouw nog te wachten. Nieuweling keek heen en weer naar de opgeloste drukte.
    'Kan ik u helpen?' vroeg ze aan de vrolijke vrouw.
    'Nee hoor lieverd, ik wilde alleen zeggen: leuk u te ontmoeten en veel plezier op uw eerste dag!'

Alleen leuke mensen zijn leuk om mee te werken.