maandag 25 juli 2016

Gare du Nord

Parijs. Niet zomaar Parijs, maar Parijs voor twee. Romantischer kon niet. De drie en een half uur in te trein waren zó gevuld; hij viel in slaap ter hoogte van Brussel, en ik las een hoofdstukje uit 'Catcher in the rye'. Tot hij niet meer sliep, en ik niet meer las, omdat de trein was gestopt. We stapten uit in hartje Parijs en liepen langs gezinnen en andere stellen, die net als wij met hun handen de wenkbrauwen verlengden om naar de blauwe lucht te kijken. Daarna woelden ze hun bagage om, op zoek naar hun zonnebrillen.
    Vaarwel regenachtig Holland, en het beste gedeelte: we mochten hier vijf hele nachten blijven, op maar vijf minuten afstand van het station. Een hotelkamer voor twee, in hartje Parijs. Ik bestelde alvast twee metrokaarten in gebroken Frans en half Engels en merkte hoe ongelooflijk weinig Frans was blijven hangen na mijn eindexamen havo. Maar vijf dagen in hartje Parijs zouden het wel weer een beetje ophalen.

We liepen door één van de metrotunnels en gingen met de trap omhoog. Zodra we boven stonden drong een sterke unrine-lucht zich aan ons op, samen met twee zigeuner vrouwtjes. Ze hielden beiden een petitie voor ons omhoog en duwden een pen in onze hand. Ehh, oke dan maar. Ik vulde het blad in, tot ik bij het kopje "amount" kom. O. Heb ik kleingeld? Ik doorzoek mijn portemonnee. Het laagste bedrag wat ik vond was een briefje van tien. Ik pakte het vast maar reikte het haar nog niet aan. Ik vroeg in het Engels of ze kon wisselen voor vijf euro.
    "Five Euros?" vroeg ik nog eens. Ze knikte en pakte het tientje uit mijn handen. Ze draaide haar klembord en wees op een regeltje wat links onderin stond: "Minimum €10,-". En weg was ze. Ik keek opzij en zag dat mijn vriend hetzelfde heeft ondergaan. Hij was €9,- lichter. We wonden ons erover op tegen elkaar en zoeken de juiste richting, wat volgens Google Maps de richting van de Starbucks was. We liepen door hartje Parijs naar ons hotel, benauwd van de zware warme pislucht ontweken we alles wat er nat uit zag en alle opgedroogde sporen die bruin over de stoep sijpelden. Onze eerste vijf minuten in Parijs, we moesten nog vijf dagen doorbrengen in ons kleine hotelkamertje wat maar vijf minuten lopen was van Gare du Nord.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten