woensdag 23 november 2016

Terug naar de herfstvakanties van vroeger

Nu ik de bladeren weer kan ruiken, wil ik herfstvakantie. Het kan me niet schelen wat de baas zegt. Ik wil herfstvakantie en kastanjes zoeken in de Donkere Duinen. Kastanjes, kastanjes met groene hoesjes en tamme kastanjes, met of zonder stekels. Schudden aan de bomen in de hoop dat er nog één valt. En dan doorlopen naar het naaldbos en dennenappels zoeken. Thuis de eikeltjes rapen en dan de rest van de vakantie binnen zitten met zoethoutthee en granenkoffie. In huis staan gele lampen aan en de radio met liedjes om mee te zingen. Ik wil weer een puzzel maken en een bal breien die meer lijkt op een augurk. We schminken elkaar en ik doe weer mijn berenonesie aan. Soms maken we koprollen over de bank, maar alleen op de leukste liedjes. We verzamelen onze schatten op tafel en knutselen tot school weer begint.
 Ik zoek de mooiste kastanjes uit, de glimmende rood bruine, en steek er een saté-prikker in. Daarna zoek ik de mooiste draden uit en spin het web. Een draad die steeds van kleur veranderd tussen rood, oranje en geel. Het draadje moet steeds een stukje van de vorige af, en goed stevig zodat hij blijft zitten. Maar niet te hard trekken, anders komt de saté-prikker los.
 Ik zoek de mooiste kaardenbol uit, het steeltje in zijn snuit. Een egeltje maken is niet moeilijk, je hebt alleen maar drie spelden nodig. Van die spelden met bolletjes op het einde, een roze voor zijn snuit, twee zwarte voor zijn oogjes. Daarna alleen de goede plek vinden om ze erin te steken.
 Papa heeft een mix van zaadjes en pindakaas gemaakt, of zoiets. We binden touwtjes aan de dennenappels en smeren de mix ertussen. Daarna hangen we ze in de tuin voor de vogeltjes.
 Of we plakken hem op een tak die Papa recht heeft afgezaagd, en doen er groene wol tussen of oranje met geel en rood. Daarna maakt Papa er een voetstuk aan vast zodat hij goed blijft staan, en dan is de boom af.
 Ik lijm de hoedjes aan de eikeltjes vast, de eikelmannetjes zijn het lastigst om te maken. Een stukje saté-prikker als nek tussen een eikeltje met, en zonder hoedje. Het eikeltje met hoedje moet bovenop natuurlijk. Het hoedje raakt steeds los als ik kracht zet om de prikker tussen beide te krijgen, ik lijm hem later nog wel eens. Daarna nog vier stukjes saté-prikker, of in totaal vijf van die kleintjes. Aan het einde van de vier prikkers krijgt hij nog handjes en voetjes en daarna is het klaar. Morgen maak ik er nog meer, en daarna stellen we ze allemaal ten toon.

Hoeveel kinderen zouden nog dit soort vakanties hebben?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten