Sinne wil dat de muziek nooit stopt. Ze klopt om beurten met de prins, met Lukas en verschillende andere monsters. Maar uiteindelijk stopt de muziek toch. De drie mensen nemen afscheid van de koninklijke familie. Arend kust koningin Zada de hand en doet daarna een poging om de koning uit te leggen dat het geven van een kus op de hand in de mensenwereld hoort bij een koninklijke familie. Lukas leert prins Nikos te boksen met de vuisten tegen elkaar en prinses Illaysa heeft een pauze genomen van het langzame kloppen met het jonge monster. Ze omarmt Sinne en probeert daarna ook de boks tegen Lukas' vuist. Nikos geeft Sinne een kus op de wang, Sinne bloost.
"Ik denk dat er nog geen mens is geweest die zo goed kon kloppen als jij," zegt Nikos.
"Dankje," zegt Sinne.
"Als je nog eens in de buurt bent... Ik zou je graag de rest van het paleis eens laten zien."
Sinne knikt, "heel graag," zegt ze. Flerk springt in Sinne's nek, daarna schudt ze koning Geza de hand. Ze krijgt samen met Flerk een knuffel van koningin Zada en daarna staan de mensen met Thales en de koninklijke familie tegenover elkaar.
"Bedankt dat jullie hen hebben meegebracht," zegt koningin Zada tegen Flerk en Thales, daarna wendt ze zich tot de mensen. "Jullie zijn altijd welkom, en laat me jullie alvast uitnodigen voor het bal van volgend jaar. Tot ziens."
"Dank u allemaal voor uw gastvrijheid," zegt Arend, "we nemen uw uitnodiging zeker aan."
De groep draait zich om en gaat de trappen af naar Blaarg om Lukas naar huis te sturen.
"Tot morgen!" zegt Sinne.
"Trusten," zegt Lukas en hij stapt door de poort. Sinne en Arend willen alweer de trappen op klimmen om via het clubhuis terug naar huis te gaan maar Blaarg houdt hen tegen. Hij opent nog een poort en geeft aan dat Arend er doorheen mag stappen.
"Dank u wel," zegt Arend, "Slaap lekker Sinne."
"Slaap lekker Arend," zegt Sinne, "ik kom morgen wel weer op de thee." Arend stapt door de poort en Blaarg toetst de volgende code in het paneel.
"Stiekem ben je heel lief," zegt Sinne tegen Blaarg die nog altijd heel serieus kijkt. Ze geeft hem een knuffel, en denkt een kleine glimlach bij hem te bespeuren.
"Ga nu maar naar je bed," zegt hij met een krakende stem. Sinne knikt en zwaait naar Thales, ze hebben al met hem afgesproken om elkaar weer in het clubhuis te ontmoeten. Ze stapt met Flerk nog in haar nek door de poort. Ze stapt haar kamer in en laat zich in bed vallen, zonder het kloppen op haar muur valt ze direct in slaap. Thales zal niet meer in de muur kloppen, hij heeft genoeg geoefend.
De volgende dag wordt Sinne pas laat wakker. Ze heeft heerlijk geslapen. Haar moeder zit nog aan tafel, met haar leesbril op de neus en een krant in haar handen. Ze leest hem niet zoals het hoort, helemaal opengevouwen, in plaats daarvan vouwt ze hem steeds om het artikel wat ze wil lezen. Sinne's vader heeft dat weleens gebruikt om erachter te komen welke artikels haar moeder niet, maar ook vooral wel interesseerden.
"Mam, zullen we binnenkort eens gaan barbecueën met Lukas en zijn ouders en de buurman?"
Haar moeder laat haar gevouwen krant zakken en kijkt haar aan over haar leesbrilletje.
"waarom wil je dat?" vraagt ze.
"Jij zegt zelf altijd dat we mensen niet te snel mogen beoordelen en ik denk dat de buurman best heel aardig is. En misschien zelfs de ouders van Lukas ook."
"Hmm," zegt haar moeder, "als jij uitnodigingen maakt."
"Oké! Zaar eerst ga ik buiten spelen!"
Sinne propt de laatste twee happen van haar brood in één keer naar binnen en rent meteen door naar buiten. Lukas is al buiten, hij trapt zijn bal tegen de groene schuur van zijn buurman, omdat er tegenover die schuur nog een schuur staat. Net als twee doelen tegenover elkaar horen te staan. Sinne benadert hem van achteren en pakt de bal van hem af voor hij haar gezien heeft, en trapt hem in de "doelschuur".
"Goal!!" roept ze.
Lukas grijnst, "Denk maar niet dat je daarmee gaat winnen!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten