woensdag 9 november 2016

Het kloppen (18)

Het buffet begint leeg te raken en de borden worden door plechtige rode monsters opgehaald. Alleen de tafel met Zoetekauwen blijft een aanvoer van zoetigheden houden. Die sterken tijdens het jaarlijkse bal aan om de rest van het jaar op snoep te leven wat ze op staat vinden of weggeschoven onder stoelen, banken en bedden. Iedereen krijgt een lekker drankje aangeboden. Daarna wordt het stil in de zaal want Zada is uit haar stoel opgestaan. Haar jurk ziet er ongelooflijk zacht uit en ziet er heel mooi uit bij de bloemen in haar haren.
   "Hooggeëerde monsters," zegt ze met twinkelende ogen, "wat fijn dat jullie er zijn! Onze lieve prinses Illaysa is 15 geworden, daarom nodigen we jullie allemaal uit om met ons mee te kloppen."
De monsters in zaal juichen grommend en snerpend, ze zijn duidelijk gek op hun koningin. Dan gaat Illaysa zelf staan, een beetje onhandig loopt ze een naar het midden voor de tafel en blijft daar zenuwachtig staan. De zaal wacht stil op wat ze gaat zeggen.
   "Bedankt," zegt ze en ze vouwt verlegen haar armen achter haar rug.
   "Ahhh," klinkt het door de zaal. Daarna begint het spinnenorkest te spelen met laag tokkelende tonen. Prins Nikos klimt over de tafel, hij reikt zijn hand uit naar de prinses en samen lopen ze de balvloer op en beginnen te kloppen. Ze vullen de muziek feilloos aan waardoor het een heel eigen lied wordt. Ze kloppen op hoog tempo tot ze na een fantastische solo van de prins, op natuurlijke wijze overgaan op wat een tweede nummer zou kunnen zijn, met een langzamer tempo. De eerste monsters die bijspringen zijn, tot Sinne's verbazing, de zwarte kruipers. Ze kloppen vrolijk een tweede ritme door dat van de koningskinderen. Daarna beginnen steeds meer monsters te kloppen. De vele verschillende manieren van kloppen zien er prachtig uit. Sinne loopt om de dansende monsters heen en hoort dat door de vele verschillende kloppers, overal een ander ritme doorklinkt. Ze ziet nu ook Thales voorzichtig zijn klop beginnen, hij loopt zenuwachtig in zijn driehoek. Sinne gaat naast hem staan en steekt haar duim op, maar Thales snapt niet zo goed wat dat betekent. Toch lijkt hij wat meer zelfvertrouwen in zijn kloppen te krijgen. Arend begint voorzichtig aan zijn klop, hij stapt zachtjes heen en weer, bijna zonder te kloppen. Sinne en Lukas kunnen niet achterblijven, Lukas begint te springen: boem boem boem, boem boem boem, en Sinne klopt haar ritme: klop-klop klop-klop klop-klop boem, klop-klop klop-klop... Lachend kloppen ze tegenover elkaar, kloppen is zo veel leuker dan het dansen wat Sinne van haar vader heeft geleerd. Die stapte alleen maar zachtjes heen en weer. Sinne en Lukas beginnen steeds harder te kloppen, tot hen opeens opvalt dat de monsters om hen heen gestopt zijn met kloppen. Sinne draait zich om en kijkt recht in de gezichten van Nikos en Illaysa.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten