vrijdag 17 maart 2017

Het Autokerkhof XXVII

   "Dat lijkt me geen probleem," zei van Voorden, "helemaal geen probleem."
Hij liet Juun eerst alles naar één kant spuiten, daarna begonnen we te scheppen. Het zwembad had een diep en ondiep deel, Juun had alles zorgvuldig naar het ondiepe gespoten. Van Voorden had een fles limonade voor ons gemaakt, omdat we goed moesten blijven drinken. We reden af en aan met de kruiwagen, schepten die vanuit het bad vol en begonnen weer opnieuw. Toen het bad leeg was zette van Voorden het putje open en mocht Juun het nog een laatste keer schoonspuiten. Daarna deed van Voorden het putje weer dicht en lieten we de slang in het bad liggen. Juun en ik keken verwachtingsvol toe, maar erg snel ging het niet. De slang lag in het ondiepe deel maar was gericht op het diepe deel. Het water stroomde naar beneden en vormde daar een plas die langzaam groter werd. 
Van Voorden stond achter ons en legde een hand op onze schouders, "kom," zei hij, "ijsjes."
We sloften richting het huis, het was al één uur geweest. Ik stak het ijsje in mijn mond en besefte dat ik weer laat was.
   "Typisch," zei Juun. Maar ze liet me daarna niet alleen gaan. Ze zei dat ze wel benieuwd was naar mijn huis en liep met me mee naar haar huis, tegen de tijd dat we beide onze fietsen vast hadden waren de ijsjes op. Samen fietsten we naar mijn huis, zonder haast, daarvoor was de lucht te blauw. Mijn vader had alleen een korte broek en sandalen aan, hij zat op de bank en bewoog snel zijn been op en neer. Toen hij Juun zag stond hij op en verontschuldigde hij zich voor zijn shirtloze lichaam, maar hij deed er niet één aan. Gelukkig moest Juun er om lachen en zei ze dat ze van haar moeder haar shirt niet uit mocht doen, anders zou ze het wel weten. 
   "Dus vanavond," zei mijn vader.
   "Ja," zei ik. Maar ik hoefde het niet meer uit te leggen, zijn hersenen waren weer normaal aan het draaien. 

   "Die dieselmotor in mijn kop had een water tekort," zei hij. 
Daarna gingen we plannen maken, kijken wat handig was. Gelukkig had hij de sleutels van de sloperij nog. Dan kon hij ook makkelijk de sleepwagen lenen, en de hekken openen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten