Zonnebril

Ik bekeek laatst bij het station een intiem telefoongesprek, één kant van dat telefoongesprek natuurlijk. Het was een meisje met een omhoog springend staartje, een vest om haar middel geknoopt. Haar rugzakje stond op de grond tegen het been van haar vriendin. Die keek rustig toe, legde een hand op de arm van haar bellende vriendin. Het kon alleen maar om een jongen gaan, maar verstaan wat ze zei kon ik niet. Ik zag alleen hoe ze droevig naar haar vriendin glimlachte, hoe ze haar hand voor haar mond legde, hoe de tranen over haar wangen begonnen te rollen en hoe haar vriendin een zonnebril over haar tranen heen schoof.