woensdag 29 juni 2016

Kartonheks

Dit is de derde dag dat ik dozen vouw. Ik ben de kartonheks. Met muziek in mijn oren en deksels in mijn handen. Deksels, worden ze genoemd maar ze worden ook gebruikt als bodems. Ze worden ook pizzadozen genoemd maar ze zijn rechthoekig met het logo van het bollenbedrijf erop. Ik vouw ze systematisch in elkaar. 
   * Eerst vouw je de rand van de lange zijdes tegelijk omhoog.
   * Dan vouw je de punten aan de bovenkant naar binnen.
   * Je vouwt de korte zijde aan de bovenkant over de punten heen, tot hij vastklikt in de
     gaten die door het vouwen ontstaan. 

   * Daarna draai je de doos honderdtachtig graden en vouw je de laatste zijde over de
     punten heen.

Het is weinig uitdagend. Met een beetje oefening doe je er makkelijke dertig in een minuut. Ik stapel de dozen één voor één op een pallet, volgens systeem natuurlijk. Als je de dozen steeds met een punt in een andere punt schuift, blijft de toren recht. Ik schuif de gevouwen doos in de rechterbovenhoek van de doos die er al ligt, de volgende gaat in de linker bovenhoek, enzovoorts. Allemaal volgens systeem omdat het systeem mijn hersenen nog een beetje op gang houdt. De toren wordt steeds hoger, de pallet wordt steeds voller. Er staan al vier volle pallets, mijn hersenen maken er een paleis van. De heftruckbaan is de gracht en de heftrucks zijn ridders te paard.

Beetje bij beetje tover ik mijn paleis bij elkaar, tot een heftruck de pallets komt halen en de dozen één voor één gevuld worden met vier andere dozen met bollen die binnenin heen en weer rollen. Daar komt nog een pizzadoos bovenop als de klantnummers overeenkomen.
    De verpakte dozen gaan op een lopende band naar de ingang van de loods, waar ze op pallets worden gezet met dezelfde klantnummers en klantnummers die naar hetzelfde land verscheept moeten worden. 
    Mijn paleis zal nooit af zijn, hoe snel ik ook dozen in elkaar blijf toveren. Ik denk dat ik vijfenveertig per minuut ook haal, misschien wel vijftig, misschien meer. Maar tegelijkertijd verpakken vijf machines bollen in bestickerde dozen, die per vier in twee van mijn pizzadozen gedaan worden. En ze voeren mijn paleis met pallets tegelijk weg, om verscheept te worden naar China, naar Rusland, naar Polen, Turkije, Duitsland, Engeland, België, Ukraïne, Roemenië.

De baas zegt dat we genoeg deksels hebben, ik kan helpen vullen bij de machines of bij de handmatige tellers of ik kan karretjes naar buiten rijden, vegen, stofzuigen, ziek zoeken. 

Ik ben een handmatige teller geworden. Ik moet bollen tellen en in de bestickerde dozen doen. Vijftig Irissen, twintig Calla's, tweeduizend Krokussen, verpakt in dozen met stickers, verpakt per nummer in de pizzadozen die sneller opraken dan de baas voorzien had. Morgen mag ik weer kartonheks zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten