Degene die me zal opsturen is Mahmut, hij werkt ook bij de fabriek, en neemt mijn verantwoordelijkheid voor de zendingen over. Ik ken Mahmut niet zo goed, niemand kent hem goed. Hij luistert altijd naar muziek, hij zegt dat hij zich anders niet op het werk kan concentreren. Dat begrijp ik wel, want dat is ook wel lastig omdat we allemaal graag praten onder het werk. Of zingen, er wordt met de radio meegezongen. Ik zei dat eens tegen hem maar hij zei dat hij de radio niet vertrouwt.
'Ze hersenspoelen je, man!' zei hij.
Ik denk dat het vanwege de reclames is maar ook omdat ze alleen maar bepaalde muziek draaien. Die muziek luistert Mahmut niet. Hij luistert alleen naar non-compromistische muziek of zoiets. Hij helpt me hiermee alleen omdat hij vindt dat we tegen de regels moeten opstaan.
'De banken en regeringen hebben macht over ons, maar dat hoeven wij niet zomaar te accepteren. En zo dom zijn wij niet, dat we dat accepteren. Dat kunnen we ze nu laten zien.'
Toen ik het hem vertelde vond hij het een vet goede actie van mij, hij gaf me zelfs een biertje tijdens de pauze. Hij heeft altijd een sixpack Euroshopperbier in de koelkast liggen omdat hij dat lekkerder vindt, hij zegt dat merken naar plastic smaken. Zelf drink ik liever Warsteiner.
Mahmut komt me halen om naar de fabriek te gaan. Zijn Frisse 306 ruikt naar rook, zelfs al zit er een gat in de onderste hoek van het bestuurdersraampje. Mahmut knipoogt.
'Daar gaan we, kill.'
Hij heeft met een smoesje gevraagd of hij vroeger kon komen zodat hij zijn uren kan halen en daarna naar de tandarts ofzo kan gaan. De leiding vond het allemaal best, als hij zijn uren maakt en zijn werk doet, mag hij het allemaal zelf weten. Ze hebben hem de reserve sleutel gegeven zodat hij erin kan en zeiden dat ze die aan het einde van de dag beter in het sleutelkastje terug vinden, of anders. Mahmut had zijn schouders opgehaald en zei: Is goed, jongen.
De Junior Manager vond dat duidelijk niet grappig, maar Junior Managers vinden dan ook nooit iets grappig. Ze zijn altijd te druk bezig om zich te bewijzen.
Mahmut zet de auto stil op de parkeerplaats en helpt me met de tassen voorraad. Het is gek om de enige auto op de parkeerplaats te hebben, om de enige twee personen te zijn. Meestal komt iedereen tegelijk aanlopen, vijftien minuten voor we moeten beginnen zodat we nog een koffie op kosten van de baas kunnen doen. Ik was altijd blij dat hij dat aan bood, ik was hard aan het sparen om deze reizen te kunnen betalen. Zelfs per post is de reis nog ongelooflijk duur. Ik heb alles al uitgestippeld en betaald. Bij FedEx heb ik online alle reizen geregistreerd zonder ophaling, behalve voor vandaag. De rest van de ophalingen regelen we online als ik op locatie ben, op die manier zit ik niet vast aan een schema en is er plek voor onvoorziene omstandigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten