Wat terug kan komen

Een meisje in de trein opent
een boek en ruikt de gele pagina's

er staat een man op de achterkant

verscholen onder een berenklauw

ze leest het tot ze de man

tevreden aan kan kijken

De zon is lavendel door

de wolken gebroken

zodat hij nog één keer

zijn hond kan uitlaten

een gitaar speelt zacht

terwijl de kolen fabriek nog

wat roet in de lucht blaast

hij laat de riem los van de

hond die zijn naam niet kent

Ze heeft haar mond
op een kier, aait de papieren    

hoeken, kijkt periodiek uit het raam

langzaam doet ze het boek dicht

en drukt haar lippen kuis
op de schrijvers wang

Hij wast zijn handen
van de vacht

uit het kuipje waarvan
de zeep niet schuimt

gooit de riem weg

timmert de deuren dicht

zet de ramen op de tweede
open want de zolder is
een uitgangspunt

terug naar beneden

wrikt hij de spijkers uit het luik

Misschien komt hij nog terug